نقد و بررسی فیلم The Trial of the Chicago7

فیلم دادگاه شیکاگو اثری فاخر از  آرون سورکین است که به خوبی توانسته با شخصیت پردازی هایش نظرمان را به تکرار اتفاقاتی که در سال های گذشته افتاده و اکنون هم در حال رخ دادن است جلب کند. فیلم بازخورد های زیادی داشته است و با ژانری درام، هیجان انگیز خود به یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۲۰ تبدیل شده است.

شما می توانید فیلم دادگاه شیکاگو ۷ را به صورت رایگان در مووینه تماشا یا دانلود کنید:دانلود فیلم The Trial of the Chicago 7 2020

داستان جنبش های اعتراضی مردم علیه جنگ آمریکا با ویتنام

در بخش های اولیه فیلم ما با ضرب آهنگ بسیار تندی صحنه هایی از اتفاقات واقعی که در سال ۱۹۶۵ رخ داد و برش آن با شروع داستان فیلم را میبینم که بسیار در قدم اول جذاب است. شعار “کل دنیا حواسش به ما هست!” شعاری نمادین از جنبش اعتراضی دهه ۶۰بارها در” دادگاه شیکاگو ۷ “ساخته آرون سورکین گفته می شود. زمان اکران فیلم به عنوان قوانینی علیه جنبش های اعتراضی در ایالات متحده مورد توجه قرار گرفته و در زمان یکی مهمترین انتخابات در تاریخ این کشور نمیتواند تصادفی باشد. سورکین و نتفلیکس ، به طرز هوشمندانه ای زمان اکران فیلم را با در نظر گرفتن اتفاقاتی که طی چند ماه اخیر افتاده بود قبل از آخرین مناظره انتخاباتی قرار دادند . هدف این است که جرقه گفتگو در مورد اینکه چقدر ما از ناآرامی های ۱۹۶۸ و محاکمه بعدی در شیکاگو برای افرادی که به توطئه برای ایجاد خشونت در خیابان ها متهم شده اند ، اطلاع داریم، بسیار هوشمندانه است. و این یک داستان از گروهک های اعتراضی، با اجراهای عالی که برای فضای موجود در همان قاب فشار می آورند. وزن موضوع همراه با کیفیت بازیگری در اینجا برای برخی از افراد بیش از اندازه جذاب خواهد بود، و احتمالا در میان بازیگران افرادی بتوانند نامزد اسکار شوند. سورکین دقیقاً می داند در هر شرایطی چه باید بگویند و چه کاری انجام دهند، حتی در صورت ابراز تردید با اصطلاحات و واژگان کاملاً مناسب داستانی مانند اختراع فیس بوک در “شبکه اجتماعی” یا حتی تولد اپل را زیر سوال می برد. در مورد “استیو جابز” ، اما جنبش اعتراضی و تلاش دولت برای سرکوب آن باید دقیق تر از این باشد به نظر می رسد.

سورکین قصد دارد تا با ترفند های سیاسی خودش بینندگان را به یاد هرج و مرج سال ۱۹۶۸ بیندازد ، و آنها را با محاکمه شیکاگو معرفی می کند ، زیرا تعدادی از گروه ها  قصد داشتند برای اعتراض به جنگ ویتنام در جریان کنوانسیون ملی دموکرات ها به شهر بادگیر بروند. تام هیدن (ادی ردمین) و رنی دیویس (الکس شارپ) با تأکید بر جان باختن جوانان در یک جنگ ناعادلانه ، اعتراضات مسالمت آمیز را تشویق می کنند. ساشا بارون کوهن و جری روبین رویکرد آشفته تری نسبت به اعتراض دارند و معتقدند که برچیدن سیستم فقط در صورت خراب شدن سیستم اتفاق می افتد. دیوید دلینگر (جان کارول لینچ) مردی خانوادگی است که به همسر و پسرش اطمینان می دهد که هیچ اتفاق خطرناکی در شیکاگو رخ نخواهد داد ، زیرا بابی سیل (یحیی عبدالمتین دوم) قول می دهد که او نیز بدون سر و صدا زیاد در خانه خواهد بود.البته ، همه می دانند که در شیکاگو در سال ۱۹۶۸ چه اتفاقی افتاد  منجر به شورش هایی شد که تمام دنیا را درگیر خود کرد. سورکین ماهها برای اطلاعات این فیلم نامه تلاش کرد و به باید گفت برای رسیدن به اصل مطلب شخصیت های بسیار جذابی را خلق کرد که همه آن ها هنوز هم می توانند نمادی از یک جامعه خشمگین و آزادی خواه باشند.

بازیگرانی که خوش درخشیدند

واضح است که بازی تمام بازیگران جزو نقاط قوت داستان است و همه آنها از فرصت استثنایی که سورکین در اختیارشان قرار داده نهایت استفاده را می کنند. در واقع از نظر عملکرد پیوند ضعیفی وجود ندارد و چندین مورد از آنها به روشهای غیرمنتظره می درخشند. ساشا بارون کوهن با لحن کمدی اش نمادی از هیپی هیا آن دوره آمریکا است و در خیلی از صحنه ها می تواند لبخند را لبمان بیاورد. عصبانیت متین که حتی از طریق فرآیند کشیده می شود قابل لمس است. ردماین کلید مناسب برای روشنفکری صالحانه را پیدا می کند. کیتون فقط در دو صحنه عالی است. در “محاکمه شیکاگو ۷” آنقدر لحظات و ضربات شگفت انگیز فردی وجود دارد که فقط تماشای آن به عنوان یک تمرین بازیگری ارزش آن را می دهد.

نقطه ضعف فیلم چیست؟

وقتی کسی به تصویر کلی توجه می کند ، کمی اوضاع مبهم می شود. مشکلات ناشی از کارگردان سورکین است نه نویسندگی وی. شاید به دلیل اهمیتی که  برای فیلمنامه ای بوده که بیش از یک دهه زمان براییش گذاشت و حالا با افزایش اعتراض در سال ۲۰۲۰ از وزن بیشتری برخوردار است.فیلم نامه سورکین با شخصیت ها و گفتگوی خود بیش از حد ارزشمند می شود. این مردان با حکم زندان روبرو بودند و نقش آنها را در تاریخ، جنبش های اعتراضی، و حتی افکار عمومی جنگ ویتنام ، به وضوح درک می شود ، همه در چنین دوره نابسامان و نامشخصی توانستند تاریخ ساز شوند. اما در اینجا احساس می کنم که فیلم نامه سورکین  تأثیر عاطفی لازم را ندارد. کارگردانی سورکین آنطور که باید خوب نیست و شاید اگر همین یک مورد در حالتی فراتر از انتظار بود می توانست این فیلم را در رتبه برترین فیلم های تاریخ قرار دهد.

نتیجه گیری

در بازی های فردی چیزهای زیادی برای تحسین وجود دارد من هرگز حدس نمی زدم که از لحن کمدی ساشا بارون کوهن لذت ببرم و آنقدر بخندم. مارک رایلنس دوباره اثبات می کند که چرا او یکی از بهترین های بازیگری است. فرانک لانگلا کاملاً تصور می کند که چقدر خطرناک است که مردان بی کفایت قدرتی را در اختیار دارند که واقعاً قادر به درک آن نیستند .همه این عناصر و موارد دیگر ، “دادگاه شیکاگو ۷” را به یک درام جذاب تبدیل می کند. نکته جالب توجه در این فیلم نگاه آزادی خواهانه و انسان دوستانه مردم آمریکا بود که در نهایت با تلاش زیاد توانستند بر تصمیات دولتشان تأثیر گذار باشند.