بهترین فیلم های تارنتینو، کارگردان خاص سینما

از بین همه نویسندگان و کارگردانان معاصر ، شاید هیچ کس به اندازه کوئنتین تارانتینو در فرهنگ پاپ نفوذ نکرده باشد. دنیای فانتزی فوق سبک و یکپارچه سازی با سیستم این کارگردان آمده اند تا نوع دیگری از سینما را تعریف کنند. از داستان های هوشمندانه ژانرهای او ، حس نفیس زیبایی شناسی ، ویرایش بی عیب و نقص ، تعلیق، هیاهو و گفتگوی غیرمعمول اما باور پذیر اش می توان گفت به راستی تارنتینو یکی از بهترین کارگردانان قرن حاضر است.

با توجه به فضای سیاسی فعلی، کارهای تارانتینو مورد بازبینی جدی منتقدان و محققان فمینیست سیاه پوست قرار گرفته است که به رفتارهای ادعایی توهین آمیز وی و سیاست توهین آمیز و شعارهای فیلم های او اشاره می کنند.

تارنتینو در فیلم هایش از ستاره هایی همچون سالی منکه (که تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۰ فیلم های تارانتینو را ویرایش کرد) ، اوما تورمن (که نه تنها در نقش قهرمان تارانتینو بازی می کرد اکثر فیلم های شاخص ، اما همچنین به عنوان یکی از نویسندگان در کنار تارنتینو بوده ، ساموئل ال جکسون (ستاره مکرر تارانتینو) استفاده کرده است.  در این بخش از مقالات مووینه با ما همراه باشید تا بهترین فیلم های تارنتینو را مورد بررسی قرار دهیم.

Once Upon A Time … In Hollywood  (۹ روزی روزگاری هالیوود

تا سال ۲۰۱۹ ، آثار تارانتینو مورد ارزیابی مجدد و انتقادی قرار گرفتند و بسیاری از بینندگان با نقاط کور در آثار او آگاه شدند. اما تارانتینو به جای بهبود یا پرداختن به این انتقادها ، خلاقیت های خود را دو چندان کرد. در فیلم اخیرش یعنی روزی روزگاری هالیوود وجه زن ستیز ، عجیب و غریب ، پر پیچ و خم ، بی احترامی بی دلیل نسبت به تاریخ  و در کل (بدون هیچ احساس واقعی کنایه برای انتقال آن به حوزه طنز)را نشان می دهد – روزی روزگاری هالیوود یکی از متوسط ترین کار های این کارگردان بزرگ است اما بازی برد پیت و لئوناردو دی کاپریو در این فیلم با شکوه است.

Django Unchained (۸ جنگوی زنجیرگسسته

بازی کاملاً خیره کننده جیمی فاکس و کری واشنگتن نقطه فروش واقعی این فیلم است. اگرچه فیلمبرداری ، اجراها ، لباس و داستان پردازی جنگو چیز خارق العاده ای نیست ، اما دشوار است که این فیلم بی نظیر را نا دیده گرفت. دانشمند دانا فیلیپس حتی در میان ستایش ها ، فیلم را “کاملاً مبهم” خواند. به هر حال خشونت شدید فیلم به راحتی برای اکثر مخاطبان ناخوشایند است. دجنگو به طور یکی از آثار کاملا تارنتینویی و با شکوه است که از دیدن ان لذت کافی را خواهید برد.

Hateful Eight (7   هشت نفرت انگیز

جکسون به عنوان یک قهرمان اصلی برای این داستان کابوس وارانه و سرد وسترن برمی گردد – و بازی او یک بار دیگر در یک فیلم به طور شگفت انگیزی می درخشد. این فیلم که در سینماهای منتخب با یک وقفه کامل ارائه شده است ، یک پیشرفت طولانی تا یک کرسندوی فوق العاده خشن است که استعداد بی نظیر تارانتینو در ایجاد تعلیق را نشان می دهد. اما قابل درک است که خیلی ها تحمل دیدن این خشونت را ندارند.

Inglourious Basterds (۶  حرام زادگان لعنتی

حرام زادگان لعنتی، در طول ۲ ساعت و ۳۳ دقیقه اجرای خود نماد های سیاسی ناخوشایندی را پیموده است. با این وجود ، تارانتینو تز خود را در مورد قدرت انتقام از طریق یک داستان پیچیده و هزارتویی از خشم یهودی ها پیش می برد. گرچه از برد پیت و کریستف والس برای بازی بسیار خوب آنها تعریف و تمجید شد ، اما ملانی لوران بهترین بازی اش را ارائه می دهد و همه نگاه ها را به سمت خودش جذب می کند. فیلمبرداری گسترده از صحنه های خاص نفس گیر است  اگرچه بسیار آزار دهنده نیز هستند.

Reservoir Dogs (۵ سگ های انباری

فیلمی بسیار جذاب که هر بیننده ای را مجذوب خودش می کند. داستان در مورد گروهی از تبهکاران است که باید یک بانک را مورد سرقت قرار دهند اما در این حین لو می روند. همه آن سارقان که اسم یکدیگر را به نام رنگ به طور مثل سبز، صورتی و… صدا می کنند تا از هویت یکدیگر با خبر نشوند به یکدیگر شک می کنند و در طول فیلم مداوما با خشونت های فراوان به یکدیگر آسیب می زنند .

Death Proof (۴  ضد مرگ

دو گروه دختر خوشگذران مجزا، توسط یک بدل‌کار صورت‌زخمی، در زمان‌هایی متفاوت، توسط ماشین «ضد مرگ» او، مورد حمله قرار می‌گیرند. گروه بازیگران زنهای باحال و گفتگوی بی ادبانه آنها حتی دوست داشتنی تر از قاتلان ابرقهرمانی است که او در فیلم های دیگر ساخته  است. کورت راسل به عنوان یک بدلکار روانپریشی کاملاً جذاب است و لحظات احساسی کمی در تاریخ هالیوود با پیروزی احساس شده در طول دنباله طولانی تعقیب و گریز فیلم و خرد شدن جمجمه پس از اعتبار مقایسه می شود.

Pulp Fiction (۳   قصه عامه پسند

پیچیدگی روایی و قابلیت نقل قول قریب الوقوع قصه عامه پسند اجتناب یا نادیده گرفتن این فیلم را غیرممکن می کند. با بازی برجسته همه بازیگران و شاید شاخص ترین موسیقی متن فیلم تاریخ سینما ، جای تعجب نیست که قصه عامه پسند چندین بار نامزد اسکار شد. ذکاوت متخلفان متمایل به فلسفه در سفری وجودی و جادویی واقعی ، یک ژانر فرعی جدید از فیلم های نو نوآر را در پی خود به جا گذاشته است. اگرچه روابط بین شخصیت ها معمولاً بسیار دوست داشتنی است ، بخشهای تأسف برانگیزی از فیلمنامه وجود دارد که به سادگی با استانداردهای نجیب امروزی مطابقت ندارند به روشی که کاملاً قابل درک نیستند.

Jackie Brown(2   جکی براون

جکی براون به همان اندازه که یک نامه عاشقانه است یک فیلم جنایی نیز هست که نمیتوان به هیچ عنوان آن را انکار کرد. خوشبختانه حضور تکرار نشدنی گریر کافی است تا جکی براون را به بالاترین سطح این لیست برساند. کاملاً خنده دار و از لحاظ عاطفی پیچیده ، تلاش قهرمان مجرم جنایی برای آزادی هر دو آزار دهنده و سرگرم کننده است. ساموئل ال جکسون یک بازی عالی برای نقش گریر است و موسیقی فیلم برای همیشه در فرهنگ سینما اثری برجای گذاشته است.

Kill Bill(1   بیل را بکش ۱ و ۲

اگرچه این دو فیلم با فاصله یک سال به اکران درآمدند نقد های بسیار زیادی توسط مخاطبان دریافت کردند. خشونت کاریکاتوری این فیلم سامورایی آناکرونیک بسیار جذاب و خارق العاده است. حتی پرشورترین منتقدان تارانتینو نیز باید اعتراف کنند که قدرت و مقاومت اوما ترومن ، که هم در سفر خونین بازی کرد و هم در نوشتن فیلم به کمک تارنتینو آمده ، این فیلم ها را به یک شاهکار تبدیل کرده است.